O njenoj legalitaciji ili potpunoj zabrani, vodi se večita dilema i polemika...
Mnogi smatraju da bi legalizacijom iste mnogi životi bili spašeni, te da bi devojke i žene koje se istom bave, mogle više novca od iste da sačuvaju za sebe umesto što neravnopravno dele sa makroom ili javnom kućom. Međutim ima i onih koji smatraju da bi ovo samo povećalo broj mladih žena koje su primorane na seks protiv svoje volje. Kada se pomene prostitucija, većina ljudi oseti gađenje prema onima koji koriste usluge „dama noći“, dok s druge strane osećaju sažaljenje prema istima.
Kada je zapravo nastala prostitucija? Odakle vuče svoje korene i kada se po prvi put javila u Srbiji?
Vratimo se u antičku Grčku, kolekvu morala i nemorala u jednom. U starom grčkom društvu prostitucijom su se otvoreno bavili i muškarci i žene, ne osećajući toliko pritisak od strane javnosti zbog posla koji su izabrali. Žene koje su se u to vreme bavile prostitucijom morale su se na izvesan način oblačiti kako bi jasno stavile do znanja muškarcima kraj kojih prolaze čime se bave. Njihove haljine bile su jarkih boja i upućivale su na strast. Zanimljiva je činjenica da su u to doba morale da plaćaju porez na svoje usluge.
Rim je bio nešto drugačiji po tom pitanju. Naime surov i okrut kakav samo Rim zna da bude, isti je važio za kolevku prostitucije, kojom su se u većini slučajeva bavile robinje koje su zarobljene u pohodima na druge države. Devojke dovedne u Rim protiv svoje volje, bivale su prodavane javnim kućama ili pojedincima koji su ih naginili na prostituciju. Iste od nje nisu imale nikakvu zaradu niti korist.
Ne tako davno, u Japanu, žene su vaspitavanje na poseban način i obučavane da budu gejše, profesionalne zabavljačice, čija uloga je bila vrlo specifična. Njihov zadatak je bio da svojim izgledom, ponašanjem, igrom i samim prisustvom zabave uticajne pojedince, koji su mogli sebi da priušte njihovo društvo. Iako je sam seksualni čin bio sporedna stvar, za nevinu gejšu se vrlo često davao veliki novac, a devojke koje su se ovim bavile nisu svojevoljno na to pristajale. Najčešće bi ih član porodice, otac u većini slučajeva, prodao kako bi otplatio dug, ne mareći mnog za život iste.
Kada je naša zemlja u pitanju, prostitucija se po prvi put spominje u 19. veku, u pisanom obliku, ali se smatra da je ista bila prisutna još mnogo ranije. Ni malo egzotična slika, koja nema dodirnih tačaka sa romantičnim Parizom u kom su prostitutke nazivane kurtizanam i bile plesačice u Mulen Ružu, zapravo je skup polnih bolesti na jednoj gomili koja se u tom doba velikom brzinom širila. Tadašnje prostitutke u Srbiji bile su najčešće devojke iz unutrašnjosti koje su dolazile u veliki grad u potrazi za hledom i završavale radeći sve i svašta, upetljavajući se u nečiste poslove sa vlasnicima kojekakvih kafana, koji su ih iskorišćavali.
Ni malo humano zanimanje, podrazumevalo je da žena za jednu noć ima odnos sa preko 15 muškaraca koji su neretko bili i nasilni. Na njima nije bilo da se žale već da hrabro podnose žrtvu. Danas, se nije mnogo toga izmenilo, možda je samo naziv istih promenjen u sponzoruše ili starlete i možda iste devojke svojevoljno biraju ovu profesiju, ali je svrha istog identična – seks za novac.
Č.K.
