Brojni ljudi nisu ubeđeni da zavisnost od kanabisa uopšte postoji, ali jedno istraživanje postepeno otkriva da je zaista moguće osetiti simptome povlačenja kada se prestane sa uživanjem u gustom dimu...
Na svu sreću, svi propratni simptomi značajno su blaži i kraćeg daha u poređenju sa drugim opijatima, sa nekim od najistaktnutijih u vidu anksioznosti, razdražljivosti, gubitka apetita i čudnih, košmarnih snova. Brojni opiodi i opijati ometaju dopaminsku signalizaciju unutar mozga kada se zloupotrebljavaju, što rezultira smanjenjem dopaminergičnih neurona. Kao rezultat ovoga, česti uživaoci razvijaju depresiju i redukovanu mogućnost da osete zadovoljstvo nakon što prestanu sa upotrebom supstanci kao što su heroin i kokain.
Naravno, istraživanje naglašava da kanabis ne redukuje mogućnosti dopaminskih neurona, čak i za one koji ne gase svoje sprave, što znači da su svi koji su naduvani po čitav dan najverovanije neće osetiti emotivne padove koje korisnici nakih drugih narkotika mogu doživeti nakon pokušaja prestajanja. Naravno, ništa ne treba generalizovati i ni jedna glava nije ista, tako da čak i marihuana u pojedinim slučajevima može aktivirati teže psihoze, paranoje, manije gonjenja, zvučne halucinacije, pa čak i šizofreniju u pojedinim slučajevima kod ugroženog dela populacije.
Okvirno gledano, kod hroničnih pušača marihuane uočena su slabljenja dopaminske signalizacije, što indicira da se u određenom stepenu može očekivati dodatni stres nakon odustajanja od ove droge. Štaviše, naučna istraživanja dokazala su da u slučajevima čestog unosa nabinoida kao što je THC, može doći do smanjivanja broja vitalnih kanabihoidnih receptora u mozgu. Tačnije, ovde se radi o CB1 receptoru, glavnom kada je u pitanju neurotransmiter poznat kao anandamin, koji postaje sve manje dostupan kod teških pušača kanabisa.
Endokanabinoid, anandamin se ponekada naziva i molekulom blaženstva, zbog svoje mogućnosti generisanja osećaja euforije. Zbog toga, loša regulacija CB1 receptora rezultira redukovanjem mogućnosti da budemo jednostavno opijeni životom, što ponekada može predstavljati glavni problem za korisnike kanabisa kada naglo prekinu sa svojim navikama. Dobre vesti su da je ovaj deficit molekula sreće uglavnom može nadomestiti nakon četiri nedelje od prekidanja pušenja marihuane, tako da uglavnom ostaju simptomi povlačenja koji nisu dugoročni.
Slične teme
U suštini, prva nedelja nakon prekidanja predstavlja najtežu, dok je sudeći prema nekoliko istraživanja, ljudima sa problematičnim navikama po pitanju upotrebe kanabisa ovaj period uglavnom ispunjen povećanom anksioznošću i razdražljivošću, koje su najjače prva dva dana, ali uglavnom počinju da opadaju nakon četvrtog, vraćajući se u normalu nakon jedne ili dve nedelje.
Ostali simptomi uključuju probleme sa spavanjem i čudne, živopisne i jake snove, međutim, kako su istraživanja pronašla, ove stavke postaju najozbiljnije oko devetog ili desetog dana od prekida konzumacije, kada ujedno i dostižu svoj vrhunac. Ovaj prilično uznemirujući problem deluje kao da ne posustaje neko vreme, dok pojedine studije indiciraju kako se on ne vraća na polaznu tačku čak ni posle šest nedelja.
Važno je napomenuti da su ovim simptomima povlačenja najčešće podložni ljudi sa problematičnim nivoima upotrebe kanabisa, kao što su oni koji konzumiraju ovu drogu svakodnevno, dugi niz godina i poseduju veliku zavisnost od nje. Pušenje po neke buksne ili malo grguljanja pajpa povremeno ne može dovesti ni do kakvih problema sa ovim opijatom, ali je uvek dobro znati kakvi se sve rizici podvlače pod upotrebu ove droge, koja danas postaje sve, samo ne prirodna.
N.Đ.
