Nakon najnovijeg doping skandala koji je potresao fudbalsku Evropu, donosimo vam jedinstvenu listu...
Naime, Dinamo iz Zagreba je u sredu objavio da je njihov fudbaler, Arijan Ademi, pao na doping testu, nakon utakmice protiv londonskog Arsenala u prvom kolu Lige šampiona. UEFA je otvorila disciplinski postupak protiv Dinamovog veznog igrača, saopštio je klub iz Maksimira. Međutim, ovo nije prvi put da se igrači suočavaju sa kaznama UEFA-e. Mnogi proslavljeni fudbaleri su koristili nedozvoljena sredstva. Ademi je samo jedan u nizu fudbalera koji nisu prošli test, a "padali" su i neki od najslavnijih...
Iznenadiće vas lista i kakve su razloge navodili, ne bi li skinuli ljagu sa svog imena.
Prvi fudbaler, koji je izbačen sa Svetskog prvenstva zbog doping skandala, bio je malo poznati Haićanin Ernst Žan-Džozef, i to 1974. godine, nakon utakmice Haiti - Italija. Da to ne bude izolovan slučaj, pobrinuo se već na sledećem prvenstvu snažni Škot. Nakon Ernesta "nogu sa prvenstva je dobio" Škot Vili Džonston, jer je posle meča sa Peruom, 1978. godine, bio pozitivan na reactivan, supstancu koja nije dozvoljena u svetu sporta.
Dijego Armando Maradona je fantastično otvorio Svetsko prvenstvo 1994. godine, koje se održavalo u SAD-u. Briljirao je prvom meču protiv Grčke, koji je Argentina dobila sa 4:0. Nakon toga, uradio je doping test, koji mu se odrazio na ceo tok karijere. Utvrđeno je da je “Božija ruka” pozitivan na efedrin, te je suspendovan na 15 meseci od aktivnog igranja fudbala. To je ujedno značilo kraj reprezentativne karijere jednog od najboljih fudbalera u istoriji. Ostaje pitanje koliko je još Dijego mogao da mu doping skandal nije unuštio snove.
Frank de Bur je 2001. godine imao četiri puta veću količinu nandrolona od dopuštene. Prvo je dobio godinu dana suspenzije nastupa za nacionalnu selekciju, da bi nakon toga UEFA-a smanjila kaznu na 11 sedmica. Evropska fudbalska organizacija je svoj odluku pravdala činjenicom da je De Bur nedopušteno sredstvo uzeo "slučajno", kroz dodatke ishrani. To je uzeto kao olakšavajuća oklonost.
Edgar Davids je iste godine kao i De Bur bio pozitivan na nandrolon. Zajedno sa Barijevim golmanom Žan Frankoisom Žiletom, Parminim Stefanom Torisijem, Pijaćencinim dvojcem Stefanom Sakhetijem i Nikolom Caciaom, dobio je kaznu od četiri meseca suspenzije.
Fernando Kouto je 2001. godine zbog dopinga dobio zabranu igranja u trajanju od deset meseci. Defanzivac Lacija je izdejstvovao da kazna bude smanjena na četiri meseca, kao i Davidsu.
Današnji trener Bajerna Gvardiola, bio je suspendovan na četiri meseca, jer su testovi pokazali da je pozitivan na nandrolon. Gvardiola je smatrao da je čist, pa je poveo pravnu bitku kako bi dokazao svoju nevinost. Početkom 2009. godine je službeno proglašen "čistim".
Kristof Dugari je više bio poznat zato što je najbolji prijetelj Zinedina Zidana, nego po svojim golovima. Nakon prvenstvene utakmice Marsej - Lion 1999. godine, bio je pozitivan na anabolik nandrolon. Nikad nije kažnjen, a rezultati su poništeni zbog nepravilnosti u proceduri testiranja.
Posebno je zanimljiv slučaj iz 2011. godine, kada je pet meksičkih reprezentativaca: Giljermo, Očoa, Antoni Nelson Sino, Francisko Mazo Rodrigez, Edgar Duenas i Kristian Hobit Bermudez izbačeno iz selekcije jer su na Gold kupu bili pozitivni na clembuterol. Ubrzo ih je savez oslobodio kazne jer su sastojke uneli kroz "kontaminirano meso".
Č.K.
